معیارها و مبانی افتراقی شدن سیاست جنایی جرایم و تخلفات مربوط به سلامت با تاملی در سیاست جنایی مشارکتی

سلامت فردی به عنوان یکی از مهمترین مولفه های کرامت هر انسان محسوب میشود، از این جهت حق بر سلامتی به عنوان یکی از حقوق بنیادین بشری در نظام بینالملل حقوق بشر و همینطور در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده است. دولتها نیز به طور کلی در ارتباط با تامین و تضمین این حق دارای مسولیت معینی می باشند، مبرهن است دولتها نمی توانند بطور کامل سلامتی و مطلوب بودن سلامتی افراد را تضمین نمایند، اما میتوانند شرایطی را فراهم آورند که در آن سلامتی افراد مورد حمایت قرار گیرد و دستیابی به سلامتی برای افراد ممکن گردد. اثربخشی و کارایی قوانین که برای مقابله با جرایم در حوزه سلامت تصویب می شود مستلزم نگاهی متفاوت به مقولاتی مانند تعریف حق، انواع حق و مبانی حق در این حوزه، اعمال مجازات افتراقی نسبت به مجرمین، مسولیت کیفری و امثال آن است، از این رو اهمیت و حساسیت جرایم در حوزه سلامت از یک سو و وابستگی های ساختارهای زندگی مدرن به علم پزشکی از سوی دیگر، تعیین یک رویکرد کیفری متفاوت را ضروری ساخته. بر این اساس نوشتار درصدد پاسخ دادن به سوالاتی از قبیل این که، مفهوم حق در حوزه سلامت چیست؟ نحوهی برخورد و پاسخها به تخلفات و جرایم پزشکی چگونه است؟ و تدابیر پیشگیرانه در حوزه سلامت کدامند؟ در نهایت رویکرد با تاملی در معیارها و مبانی سیاست جنایی جرایم و تخلفات حوزه سلامت، تدابیر پیشگیرانه با استفاده از سیاست های مشارکتی در جهت مقابله و مبارزه به متولیان سیاستگذاری پیشنهاد می گردد.