قرار ترک تعقیب، تحقق عدالت ترمیمی یا اهرمی در دست شاکی خصوصی

قرار ترک تعقیب یکی از نهادهایی می باشد که در راستای محقق ساختن آموزه های عدالت ترمیمی و بعنوان جلوه ایی از اصل موقعیت داشتن تعقیب، در مادهی ۷۹ قانون آیین دادرسی کیفری مورد تصویب قانونگذار قرار گرفته است. این قرار در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۷۸ نیز درتبصره یک ماده ی ۱۷۷ آن پیش بینی گردیده بود ولیکن دارای ابهامات زیادی بود که در قانون جدید به آنها پاسخ داده شده است. با این حال بر مصوبه جدید در خصوص این قرار هم چنان ایرادات و انتقاداتی وارد است که در این تحقیق به بررسی این موارد خواهیم پرداخت.