بررسی جایگاه وجوه فعل در دوره رشد و تکوین زبان فارسی

زبان فارسی، از شاخه های زبان های هند و اروپایی و زبانی ترکیبی است که مراد از ترکیبی این است که می توان از پیوستن واژه های زبان به یکدیگر، یا افزودن پیشوندها و پسوندها بدانها برای بیان معانی و مفاهیم تازه بهره گرفت و بدین گونه هزاران واژه ی تازه با معانی تازه ساخت.این مقاله با روش تحلیل محتوا و ابزار کتابخانه جایگاه وجوه فعل در دوره رشد و تکوین، فارسی را در مطالعه می گیرد و مشخص می کند زبان فارسی دری که متعلق به دربار ساسانیان بوده پس از رشد و تکوین و تحول هم اکنون نیز شاخه خراسانی آن بعنوان زبان رسمی ایران مورد استفاده زبان وران است که به غنای آن افتخار کرده و به سهولت از آن استفاده می کنند.