ارتقاء کارآمدی دیوان عدالت اداری با چابک سازی مقررات موجب کارآمدی قضایی در تحصیل ادله اثبات دعوی

پیچیدگی جرم و مجرم و جهل قاضی نسبت دعوی با نبود اقرار و شاهد، باعث شناخت امارات اطمینان بخش در اثبات دعوی، به عنوان «علم قاضی» است.تحقیق «ارتقاء کارآمدی دیوان عدالت اداری با چابک سازی مقررات موجب کارآمدی قضایی در تحصیل ادله اثبات دعوی»، به روش کتابخانه ای هست: «قاضی»؛ بالغ، عاقل، شیعه اهل بیت (ع)، عادل، حلال زاده، مجتهد و مرد است و «علم قاضی»: یقین یا اطمینان متعارفی است که قاضی به استناد آن حکم دعوی را صادر کند و علم متعارف شخصی، تفصیلی، یقینی یا نزدیک به یقین، طریقی و یا موضوعی به وصف طریقی، حسی یا قریب به حس، نظری و حصولی است. هشت نظریه موافق و مخالف: حجیت علم قاضی در حقوق الله، حقوق الناس، مطلق علم متعارف قاضی، امور حسی و قریب به حس، علم حاصل رسیدگی به دعوی، در غیر حدود الهی، غیر حد زنا و عدم حجیت مطلق علم قاضی هست. علم قاضی در مواد۱۶۰، ۱۶۲، ۱۷۱، ۱۸۷، ۲۱۱، ۲۱۲، ۴۶۳ و۴۶۴ قانون مجازات اسلامی۱۳۹۲ و مواد۱۰۲ و تبصره ، ۳۱۸ و تبصره دو ماده۳۸۰ قانون آیین دادرسی کیفری ۲۶/۱۲/۱۳۹۲, ۱۲۷۶ و ۱۳۳۵ قانون مدنی و ۴۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۲۵/۳/۱۳۹۲، با تبعیت از فقه امامیه و در رویه قضایی ایران بررسی شد.به نظر نگارنده؛ نقش علم قاضی در قانون و شیوه دادرسی فعلی محاکم با محوریت ظاهری ادله اقرار، شهادت، سند رسمی و نظرکارشناسی، برای دریافت راه حل قضایی مواردی چون موضوعات در صلاحیت دیوان عدالت اداری با وضعیت مقررات گسترده فعلی اداری سخت و نامتعارف است و باید همانند باغچه، قوانین و بالتبع آ یین نامه و بخشنامه های زاید و غیر ضروری را کاست و چابک سازی شود.