صلاحیت دیوان عدالت اداری درطرح دعاوی

آزادی هدیه ای است که خداوند به همراه خلقت انسان به او اعطا کرده است .انسان تنها مخلوقی است که حق انتخاب سرنوشت خودش رادارد .آنچه که در فرایند زندگی قابل توجه است پایداری قدرت درمقابل استعداد طبیعی انسان یعنی آزادی است.حق تعیین سرنوشت بزرگترین هدیه خداوند به بشر است البته این تصورکه دراجتماع میان انسان ها هرکس هرگونه که بخواهد زندگی کند وهرکاری که بتواند انجام دهد تصور غلطی است چون حیات بشر به خطر می افتد .انسان حق دارد برای احقاق حق ماهوی تضییع شده به مراجع صالح مراجعه کند وبرای هرشخص بالغ ونابالغ –عاقل یامجنون-حقیقی یاحقوقی این حق اعمال شده است .دیوان عدالت اداری نهادی است که برای نخستین بارازطریق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران وارد نظام حقوقی کشور شد.یکی ازمهمترین صلاحیت های دیوان عدالت اداری به تبع سلف قانونی خود رسیدگی به شکایات –تظلمات واعتراضات اشخاص حقیقی یاحقوقی ازآیین نامه ها وسایر نظامات ومقررات دولتی وشهرداری ها و موسسات عمومی غیردولتی است (ماده ۱۲قانون تشکیلات وآیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲ازاین پس قانون تشکیلات ).نهاد صالح برای رسیدگی به این موضوع نه شعب دیوان بلکه هیات عمومی دیوان اداری است که باشرکت حداقل دوسوم قضات دیوان به ریاست رئیس دیوان ویا معاون قضایی وی تشکیل می شود (ماده ۸قانون تشکیلات).