نقش آموزش و پرورش درآموزش و ترویج کارآفرینی

بنابر تعریف واژه نامه دانشگاهی وبستر، کارآفرینی عبارت از: فرایند ایجاد ارزش از راه تشکیل مجموعه منحصر به فردی از منابع به منظور بهره گیری از فرصتهاست. به زعم هیسریچ ، پیترز و شفرد ( ۲۰۰۵ ) و جانسون ( ۲۰۰۶ ) : کارآفرینی و آموزش مهارت یک مقوله چند وجهی پیچیده است که امروزه توجه زیادی را به خود جلب کرده است. به نظر بیشتر صاحب نظران، کارآفرینی و کارآفرینان سهم به سزایی در توسعه اقتصادی دارند. هر چند برخی محققان هنوز در وجود رابطه معنادار بین افزایش کارآفرینی و میزان اشتغال و رشد اقتصادی در تردید به سر می برند( تورز پرتو، ۲۰۰۶) اما تقریبا تمام اندیشمندان این حوزه، معتقدند؛ کارآفرینی موتور محرکه توسعه اقتصادی کشورهاست و کارآفرینان موفق، قهرمانان ملی و سازندگان دنیایی های جدید خوانده می شوند. روند دگرگونی در دنیای امروز چنان شتاب یافته که پیش بینی پیشرفت های روزافزون دانش بشری، دیگر به سادگی امکان پذیر نمی باشد و آسیب هایی چون فرار مغزها به سبب عدم توانایی در ایجاد بازار کار برای دانش آموختگان در کشورهای جهان سوم، بر الگوهای کسب و کار نیز تاثیری جدی گذاشته است.