بررسی عملکرد چینیان در روابط با ایرانیان بر اساس شاهنامه

از مواردی که در بررسی های شاهنامه به دست می آید، تاریخ سیاسی روزگار باستان در ایران است. این اثر جدا از شمایل ادبی وحماسی بازگوینده شیوه ای علمی وعملی اندیشهسیاسی، عناصر سازنده حکومت، وظایف وکار کرد های روابط خارجی وداخلی حکومت های باستانی است در این میان چین به عنوان یکی از سه امپراطوری جهان باستان از دیر باز منظور نظر پادشاهان ایران بوده است به ویژه اینکه ایران به عنوان حلقه واسط شرق وغرب جهان وشاهراه تجارت میان این دو از اهمیت استراتژی بالایی برخوردار است و نمی توان تلاش امروزین امپراطوری های قدرت، جهت تغییرات در مسیر این شاهراه را از نظر دور داشت. بررسی این تعاملات وارتباطات می تواند به شناخت بهتر خلق وخو ورویه سیاسی حاکمان چین از گذشته تا کنون کمک کند ومی تواند در برنامه ریزی چشم انداز روابط آتی بین ایران وچین موثر باشد.