کاهش خسارت ساختمان و بهینه نمودن وزن سازه با وجود زلزله با استفاده از روابط ریاضی هماهنگ ساز

در سالهای اخیر، با توجه به وقوع زلزله های شدید، محققین مطالعات گسترده ای را جهت کاهش تخریب سازه ها در اثر وقوع زلزله انجام داده اند. یکی از پارامترهای مهم تخریب در سازه کاهش جابجایی نسبی طبقات است. جهت کاهش بار زلزله مهم ترین عامل وزن سازه می باشد. اخیرا جهت کاهش جابجایی نسبی استفاده از سیستم کنترلی در سازه رواج داشته است. در سیستم های کنترلی جهت کاهش جابجایی نسبی تیرویی مورد نیاز توسط عملگرها (جکها) به سازه اعمال می گردد. در این مطالعه با استفاده از زوج هماهنگ ساز مجاور هم، مقادیر اندازه جابجایی طبقات (e)، تغییر مکان نسبی بین طبقات (ع) و خطای موقعیت توام ( E) را مورد بررسی قرار می گیرد. با استفاده از معادله دیفرانسیل مربوط به معادله حرکت و معادله حالت ضرایب را مشخص نموده و با استفاده از سیستم هماهنگ ساز به اهداف کنترلی که همان سبک سازی در سازه است را پیاده سازی نمود. برای این منظور می توام از الگوریتم کنترلی فعالبه همراه سیستم هماهنگ ساز برای کاهش ارتعاش سازه استفاده نمود. نتایج حاصل از مدل سازی با زلزلهی السنترو نشان داده شده است.