راهکارهای افزایش بازدهی سیستم خنک کن در نیروگاههای حرارتی از طریق مدلسازی در یک واحد نیروگاه بخاری 200 مگاواتی

کمبود منابع آب به ویژه در مناطق صنعتی که امکان ساخت نیروگاههای حرارتی در آن مسیر می باشد یکی از بزرگترین مشکلات طرح های سرمایه گذاری نیروگاهی در کشورمان می باشد . لذا همواره سازندگان نیروگاه به دنبال راهکارهای افزایش بازدهی و تکنولوژهای جدید سیستم خنک کن برای نیروگاههای حرارتی هستند . به عنوان نمونه بررسی و طراحی این راهکارها برای یک سیستم خنک کن باز و بر روی یک واحد مگاواتی مورد مطالعه قرار گرفت. طرح مشتمل بر مشخصات برج خنک کن ، حجم تغذیه آب اضافی و نوع آن، همچنین تلفات تبخیر می باشد . مدلسازی بر روی فرآیند هیدروترمال کندانسور و برج خنک کن صورت گرفت . تابع هدف تخمین تغییرات طراحی تحت درصدهای متفاوت آب اضافی به سیتم خنک کن (10% ، 20% ، 30، و 40% ) می باشد. فرآیند مدلسازی بر اساس مطالعه اطلاعات استخراج شده از نیروگاه در حال کار اعتبار بخشی شده است . دو نوع برج خنک کن با استفاده از مدل های متفاوت تغذیه آب اضافی مورد مطالعه قرار گرفت . نتایج حاصله نشان می دهد که سیستم جریان مخالف از حجم کمتری برخوردار بوده و نتایج محاسبات عددی صورت گرفته اندازه بهینه برج خنک کن مورد مطالعه را نشان می دهد. با توجه به اثر قابل ملاحظه درجه حرارت حباب مرطوب و نتایج بدست آمده پیشنهاد می شود که طراحی سیستم خنک کن با نسبت ترکیب 10% تا 20% انجام و بهره برداری از آن با حدود 30% آب اضافی انجام پذیرد .