نقش بام سبز در شکل گیری شهرهایی با رویکرد اقتصاد سبز و بیوفیلیک

بام سبز یکی از رویکردهای نوین معماری و شهرسازی و برخاسته از مفاهیم توسعه ی پایدار است که از آن می توان در جهت افزایش سرانه فضای سبز، ارتقای کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار شهری بهره برد. استفاده کاربردی از بامها می تواند به عنوان امکان بهره برداری بهینه از زمین های شهری قلمداد شود لذا در این تحقیق نقش بام سبز در شکل گیری شهرهایی با رویکرد اقتصاد سبز موردبررسی قرار می گیرد. مقاله ی حاضر با روش توصیفی - تحلیلی است و ازلحاظ هدف کاربردی هست . هدف این پژوهش ، بررسی نقش بام سبز در شکل گیری شهرهایی با رویکرد اقتصاد سبز است . شیوه جمع آوری دادهها به صورت پیمایشی - کتابخانه ای است . به طوریکه ضمن مطالعات کتابخانه ای و پیمایشی - میدانی از نظرات کارشناسان نیز، استفادهشده است . جهت امتیازدهی به معیارها و پارامترهای مربوطه برای شناسایی و انتخاب اثرگذارترین شاخص ها در اقتصاد سبز، از طریق فن دیمتل جهت بررسی شاخص های بر نقش بام سبز در شکل گیری شهرهایی با رویکرد اقتصاد سبز استفاده می شود. سپس پرسشنامه ی مربوط به روش دیمتل فازی جهت تبیین و ارزیابی روابط علت و معلولی میان این عوامل تدوین و در اختیار خبرگان این حوزه قرار گرفت . پرسشنامه مذکور شامل ۱۲ متغیر بود و ۲۵ متخصص و کارشناس به میزان تاثیر هر عامل نسبت به عامل دیگر امتیاز دادند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها با استفاده از روش دیمتل فازی روابط علی بین عوامل تعیین شده است . نتایج تحقیق نشان می دهد با تمام مزایای گستردهی محیط زیستی بامهای سبز، بالا بودن هزینه های اجرایی نصب و راه اندازی، آبیاری و حفظ و نگه داری از فضای سبز این گونه بامها و در یک کلام مسائل اقتصادی مانع از آن است که این فناوری نوین جایگاه شایسته خود را در شهرهای پایدار معاصر پیدا کند. قرن گذشته بامها به دلیل منافع کاربردیشان و این روزها به دلیل منافع محیط زیستی شان سبز می شوند. با ادغام این دو ایده و اضافه کردن منافع بی شمار اجتماعی ناشی از کاربردی کردن این فضاها، حکومت های محلی می توانند در راستای توسعه پایدار بامهای سبز و مدیریت پایدار شهری گامهای مهمی بردارند.