تشخیص مولکولی آلودگی به جنس بروسلا در نمونه های منی سگ های مولد در کنل های دچار اختلالات تولیدمثلی در شهر کرمان

سگ سانان میزبانان اختصاصی بروسلا کنیس هستند. اگر چه بیماری و عفونت به ندرت در انسان ها دیده شده ولی زئونوز است. گونههای دیگری که در سگ باعث بروز بروسلوز می شوند شامل: بروسلا آبورتوس، ملیتنسیس و سوئیس می باشند. علایم عمدتا تناسلیاست و سقط در هفته ۷ تا ۹ آبستنی شایع است. همچنین جذب جنینی ۲ تا ۳ هفته بعد از انتقال مقاربتی گزارش شده است. درنرهای آلوده، مورفولوژی طبیعی اسپرم دچار تغییر شده و گاهی التهاب اپی دیدیم و بیضه و ادم اسکروتوم رخ می دهد. سگهای نرعلیرغم درمان اغلب ناباروری غیر قابل برگشت را نشان میدهند. مطالعات انجام شده به عدم توانایی پاکسازی عفونت از غده پروستاتاشاره می کند و بنابراین شناسایی و حذف سگهای آلوده از مجموعه اهمیت ویژه ای دارد.در این بررسی، ۳۷ سگ نر در کنل های دچار افت تولید به عنوان جمعیت مورد مطالعه انتخاب شده و پس از انجام معاینات بالینیکامل و تحت مقیدسازی فیزیکی از آن ها نمونه منی اخذ گردید. جهت آزمایش PCR ازکیت استخراج GeneAll® ExgeneTMاستفاده شد و تایید جنس بروسلا با استفاده از روش PCR با پرایمرهای اختصاصی (۱۹۹۶ IS۷۱۱ (Ouahrani-Bettache ، صورتپذیرفت. بر اساس نتایج حاصل از روش PCR از ۳۷ قلاده سگ مولد، تعداد ۱۱ نمونه مثبت گزارش شد که درصد آلودگی ۲۹/۷% رانشان داد که رقم بسیار قابل توجهی است. در پرسش نامه اخذ شده، استفاده از ضایعات کشتارگاهی دامی به صورت خام و شیرنجوشیده به عنوان عوامل خطر ابتلا به بروسلوز در کنل های آلوده حضور داشتند.با توجه به شیوع بالای آلودگی به جنس بروسلا در سگهای نر مولد در کنل ها و توجه به این مطلب که هر سگ نر حداقل با ۲۰ تا ۳۰سگ ماده جفت گیری می کند ، پایش سگ های نر قبل از ورود به کنل ها از نظر بروسلوز کاملا توصیه می شود. درمان در بیماریبروسلوز سگ ها بسیار طولانی مدت و در بسیاری از مواردی که با دیسکواسپوندیلیت و یا ارکیت همراه شده است، ناموفق است لذامدیریت کنترل و پیشگیری بهترین روش مبارزه با این بیماری مشترک است. مطالعات تکمیلی برای تایید گونه های مولد بیماری به شدت مورد نیاز است، زیرا در صورت الودگی به سویه های ابورتوس و ملیتنسیس نظارت دقیق بر تغذیه حیوانات در کنل ها تا حد زیادی در پیشگیری از بیماری موثر است.