بحثی در مذهب و عقاید شیخ الاسلام احمد جام ملقب به ژنده پیل

در بعضی از نگاشته های محققین ایرانی واحیانا در نوشته های پژوهشگران غیر ایرانی شیخ الاسلام ابونصر احمد بن ابی الحسن بن احمد بن محمد نامقی جامی مشهور به ژنده پیل (زنده پیل) احمد جام از بزرگان مشایخ عرفان ایرانی در نیمه دوم قرن پنجم و نیمه اول قرن ششم هجری، که آثارش را کاملا به زبان فارسی نوشته است به عنوان شیخی معتقد به عقاید شیعه قلمداد می شود، البته دراین باره دلایلی هم داشته اند و به احتمال قوی محققان سند این نظررا از سروده های احمد جام در دیوان اشعار خود او جسته اند که امری طبیعی است. در این مقاله مولف به این دلیل که محبت و علاقمندی به اهل بیت از همان اوایل بحث های تند مذهبی و عقیدتی بین مسلمانان تا آخر قرن نهم هجری و حتی بعد از آن نیزنه تنها در قلب و گفتار و آثار بزرگان شیعه مذهب بلکه همچنان در اندیشه و آثار بزگان سنی مذهب جهان اسلام به ویژه حنفییان جای داشته است حال این سوال و نظر مطرح است که محبت و احترام به اهل بیت از جمله در "مثنوی معنوی" مولوی و غزلیات حافظ و آثار خواجه محمد پارسای بخارایی که همه از بزرگان حنفی مذهب بوده اند نه کمتر از اندشیمندان و شاعران شیعه مذهب موج می زند و حتی در آثار شاعران ادبیات چغتایی قرنهای ۱۷-۱۹ میلادی چون "روضه الشهدای صابر صیقلی " که نیز حنفی مذهب بوده است نیزاین محبت شعله ور و پرسوزو گداز به آسانی احساس می گردد