تاثیر افکار و اندیشه های شیخ احمد جامی بر فرهنگ و هنر شرق خراسان

با هجرت احمد زنده پیل به «معد آباد» توام با گذشته پر تلاطم و افسانه ای و رمز آلودش در اواخر قرن پنجم ه .ق ، مردم دیار جام و باخرز و خواف را با افکار و اندیشه ها و باورهای جدید و متفاوتی مواجه کرد.آن ها از سویی با مردی دانش ور و شجاع و وارسته رو به رو شدند که در عالم واقع با ریا و دو رویی و «دکان داری» مبارزه می کرد و دانشمندان و عالمان و بزرگان شوق دیدارش داشتند و از معاشرت با او به خود می بالیدند و از سوی دیگر می شنیدند که سنگ ها به احترام مردی سبک سر و گاه هوسران برخاسته وهمر اهیش کرده اند و شیخ با آن ها سخن گفته و آن ها را به آرامش خوانده یا قرص نان را به زر سرخ و بادام را به ملخ تبدیل کرده یا اسباب خانه را به رقص وا داشته و .....آن شخصیت دوگانه موجب شدکه شیخ هم در نزد اهل علم عزیز شود و هم عوام را شیفته رفتارهای فرضی عجیب و غیر معمول خود کند و بر شایعات و کراماتش روز به روز بیفزاید و مقاماتش با محتوای عجیب و متضاد در میان پیروانش نشر یابد و با گذشت زمان بر ابهامات زندگیش افزوده شود و به هر روی افکار و اندیشه اش بر فرهنگ و هنر و معماری و باورهای اعتقادی مردم منطقه تاثیر فراوان گذارد و اقوام متعددی را به آن دیار بکشاند و به هر روی نوعی بینش و اعتقاد خاص در منطقه رواج یابد که در این مقاله مفصل تر به آن موارد خواهیم پر داخت