بررسی خیار مجلس به صورت تطبیقی در اهل سنت و حقوق مدنی ایران

یکی از مهمترین خیاراتی که بازتاب زیادی در منابع فقهی و حقوقی دارد و اصولا در معاملات و بیع بسیار کاربردیاست، خیار مجلس میباشد که این مقاله جوانب و ابعاد مختلف آن را با یک رویکرد تطبیقی در فقه اهل سنت، فقه امامیه والبته حقوق داخلی مورد بررسی قرار داده است. در این مقاله به بررسی نقاط اشتراک و افتراق خیار مجلس در فقه شیعه،اهل سنت و حقوق مدنی داخلی پرداخته شده است. نتایج و یافته ها، پیرو بررسیهای به عمل آمده بیانگر این است که خیارمجلس در مذهب امامیه و مذهب شافعیه و مذهب حنبلی پذیرفته شده است ولی در مذاهب مالکی و حنفی با شرط موردقبول است. از نظر ماهیت خیار مجلس؛ میان منابع فقهی و حقوقی اشتراک وجود دارد، فقها ماهیت خیار را حق می دانند،یعنی شارع با بیان «البیعان بالخیار حتی یفترقا» برای متعاملین حقی را جعل نموده که لازمه حق بودن آن، این است کهثبوت و سقوطش به دست خود آنها باشد . از نظر حقوقدانان نیز، خیار حقی است که به دو طرف عقد یا یکی از آنها و گاهبه شخص ثالث اختیار فسخ عقد را می دهد . اعمال این حق عمل حقوقی است که با یک اراده محقق می شود؛ و نیاز بهقصد انشاء دارد و از مصادیق ایقاعات محسوب می گردد .