تملک اراضی اشخاص در صنعت نفت و گاز

تقابل قانون اساسنامه شرکت ملی نفت با لایحه قانونی نحوه تملک باعث سردرگمی صاحبان حق واقع در طرحهای نفتی و همچنین تضییع بودجه هنگفتی از بیت المال که برای پیگیریهای قانونی در مراجع قضایی وحل و فصل آنها ضرورت دارد، شده است. تحقیق حاضر توصیفی تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانهای پرداخته است. نتایج تحقیق بیانگر این امر است که با بررسی قوانین و مقررات چند ده ه اخیر، مشخصمی شود، دولت به منظور احداث خطوط لوله های نفت و گاز دراراضی خارج از محدوده شهری، تازمان تصویب قانون اساسنامه شرکت ملی نفت ایران مصوب ۱۳۴۷، مکلف به خرید و تملک اراضی بوده است، از زمان تصویب قانون یاد شده تا زمان تصویب لایحه قانونی نحوه خرید و تملک اراضیو املاک برای اجرای برنامه های عمومی، عمرانی دولت مصوب ۱۳۵۸، قانونگذار به دولت اجازه داد تاعرصه مورد نیاز خود را جهت احداث خطوط لوله های نفت و گاز دیگر تاسیسات در اراضی خارج ازمحدوده شهری ، مجانا به تصرف در آورد اما با تصویب لایحه قانونی نحوه تملک، هرگونه احداثخطوط لوله های نفت و گاز نیازمند خرید و تملک اراضی می باشد.