سنگ نگاری، زمین شیمی و سنگ زایی سنگ های گرانیتوئیدی درآلو، جنوب کرمان
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 231
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-30-2_009
تاریخ نمایه سازی: 9 مهر 1401
چکیده مقاله:
گستره کانسار درآلو از نظر ساختاری در پهنه ایران مرکزی و کمان ماگمایی ارومیه دختر و در جنوب استان کرمان واقع است. در این منطقه، روانههای آندزیتی و سنگهای آذرآواری ائوسن در معرض تودههای نفوذی نیمه عمیق الیگومیوسن قرار گرفتهاند. اغلب نمونههای نفوذی از نوع گرانودیوریت پورفیری تا مونزوگرانیت پورفیری با زمینه ریزدانهای هستند و دگرسانی شدید از نوع فیلیک نشان میدهند. براساس شواهد کانیشناسی و زمین شیمیایی، سنگهای گرانیتوئیدی درآلو در سری آهکی قلیایی جای میگیرند و دارای طبیعت متاآلومین تا کمی پرآلومین و از نوع I هستند. در بیشتر نمونهها، ناهنجاری منفی آشکاری از Nb-Ti دیده میشود که این امر با جدایش فازهای تیتانیومدار چون تیتانیت و تیتانومگنتیت توجیه می شود. همچنین غنیشدگی آشکار در عناصر سنگ دوست درشت یون (چون K، Rb، Ba و Cs) و عناصر خاکی نادر سبک نسبت به عناصر با شدت میدان بالا (چون، Nb، Ti و Zr) و عناصر خاکی نادر سنگین، از ویژگیهای زمین شیمیایی ماگماهای تولید شده در محیطهای فرورانش هستند. بنابراین چنین برداشت میشود که سنگهای گرانیتی درآلو باید در یک محیط کرانه فعال قارهای، به علت فرورانش پوسته اقیانوسی نئوتتیس به زیر ایران مرکزی در زمان ترشیری به وجود آمده باشند.
کلیدواژه ها:
Granitic rocks ، I-type ، subduction ، Urumieh–Dokhtar magmatic arc ، Kerman ، سنگ های گرانیتی ، نوع I ، فرورانش ، کمان ماگمایی ارومیه – دختر ، کرمان.
نویسندگان
محمد پارسایی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
سارا درگاهی
دانشگاه شهید باهنر کرمان
محسن آروین
دانشگاه شهید باهنر کرمان
علیرضا شاکر
مجتمع آموزش عالی زرند
نیما نظافتی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :