اثربخشی آموزش حل مساله بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان شهر کره ای

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش حل مساله بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ششم شهر کره ای بود. پژوهش حاضر شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه در سال تحصیلی ۱۴۰۱؛۱۴۰۰ بود. با مراجعه به مشاوران تحصیلی ۱۲۵ نفر که ناسازگار شناخته شده بودند، پرسشنامه سازگاری را تکمیل کردند از بین آنها ۶۰ نفر که کمترین نمره را در سازگاری داشتند انتخاب و به صورت تصادفی ۳۰ نفر در گروه گواه و ۳۰ نفر در گروه آزمایش جایگزین شدند. در این پژوهش نیز مهارت حل مساله به شیوه دزوریلا و گلدفرید در ۸ جلسه نیم ساعته، به مدت ۱ ماه به شرح زیر اجرا شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ((۱۹۹۳ که سه بعد سازگاری عاطفی، اجتماعی و تحصیلی را مورد سنجش قرار می دهد. جهت بررسی فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شدیافته های پژوهش حاضر نشان داد آموزش حل مساله موجب افزایش سازگاری کلی، عاطفی، اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان ناسازگار شده است.