واکاوی مولفه های ساختار تصمیمگیری در حکمرانی دموکراتیک

تصمیم گیری عبارت است از انتخاب یک راه از میان راه های مختلف و کار تصمیم گیرنده دریافت راه های ممکن و نتایج ناشی از آنها و انتخاب اصلح از میان آنهاست و اگر تصمیم گیرنده بتواند این انتخاب را به نحو درست و مطلوبی انجام دهد تصمیمات او موثر و سازنده خواهند بود. حکمرانی کنش یا شیوه حکومت کردن یا کارکرد حکومت است. هدف بنیادین حکمرانی، برانگیختن کنش دو سویه سازنده میان سه بازیگر است. حکمرانی، هنگامی خوب است که کارساز باشد. لذا هدف مقاله حاضر واکاوی مولفه های ساختار تصمیمگیری در حکمرانی دموکراتیک میباشد. روش اجرای تحقیق حاضر روش مروری۱ که از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش اجرا، اسنادی است و اطلاعات مورد نظر به صورت کتابخانه ای جمع آوری و سپس به صورت توصیفی-تحلیلی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق بیانگر آن است، که راهبرد اصلی در پاسخگویی به نیاز حکمرانی دموکراتیک موثر بر ساختار تصمیمگیری، مولفه های حکمرانی متشکل از ساختار، فرآیندها، سازوکارهای حکمرانی و اجرا میباشد. مولفه های نقش، مسئولیت، اختیارات، پاسخگویی ارکان و سلسله مراتب شکل گرفته از جمله مقوله های تشکیل دهنده ساختار تصمیمگیری حکمرانی میباشند. فرآیندهای تحقق اهداف، تامین تدارکات، جریان اطلاعات ، مدیریت ارتباطات، انتقال دانش و یادگیری، فرآیندهای تصمیمگیری، مدیریت هزینه، مدیریت تعارضات، فرآیندهای کنترل داخلی و خارجی، مقوله های تشکیل دهنده مولفه فرآیندی حکمرانی میباشند. و سومین مولفه، به منظور ارزیابی توانمندی ارکان مشارکت، تعهد پذیری اخالقی افراد و کنترل مستمر عملکرد آنان به عنوان مولفه های اجرایی موثر بر عملکرد شناسایی گردیده اند که در هر گروه، سازوکارهای پیاده سازی و ویژگیهای آنها بیان شده است. پیامدهای راهبردی فوق، منجر به حکمرانی خوب خواهد گردید.