برر سی سه روش حداکثر احتمال، فاز ی و یادگیری عمیق در ارزیابی تغییرات کاربری اراضی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 164

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCAMEM14_158

تاریخ نمایه سازی: 21 مهر 1401

چکیده مقاله:

با افزایش جمعیت نیاز به مسکن و استفاده از منابع انرژی در سال های اخیر بیشتر شده است. به همین دلیل کارخانه های صنعتی جهت تولید انرژی و ساخت اماکن مسکونی گسترش یافته، در نتیجه باعث تغییر کاربری اراضی شده است. امروزه الگوریتم ها و مدل های مختلف پژوهش های مبتنی بر شبکه عصبی، جای خود را در میان طبقه بندی تصاویر به خوبی باز کرده اند. هدف اصلی این ا لگوریتم ها این است که در شبکه های مصنوعی، ماشین به شکلی آموزش بینند که در نهایت تشخیصی نزدیک مغز انسان داشته باشد. در این مقاله به صورت مروری سه روش تحلیل کاربری اراضی که عبارت اند از حداکثر احتمال، فازی و یادگیری عمیق مورد مقایسه قرار گرفته شد. برای ارزیابی، دو عامل شاخص ضریب کاپارای و شاخص صحت کلی برای هر سه هر روش مورد بررسی قرار گرفته شد. نتایج نشان داد روش یادگیری عمیق دارای ضریب کاپارای و شاخص صحت کلی بیشتری نسبت به دو روش حداکثر احتمال و فازی است.

نویسندگان

کورش اندکانی زاده

دانشجوی دکتری مهندسی ماشین های کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز

عباس عساکره

استادیار گروه مهندسی بیوسیستم دانشگاه شهید چمران اهواز