اثر ۱۲ هفته تمرین مقاومتی بر هایپرتروفی قلب، سطح گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در رت های دیابتی شده با STZ
محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، دوره: 11، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 185
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MUQ-11-2_005
تاریخ نمایه سازی: 21 مهر 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: دیابت نوع ۲ به عنوان یک عامل خطر برای بیماری قلبی به شمار می رود و سهم عمده ای در مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی - عروقی دارد. در پژوهش حاضر تاثیر ۱۲ هفته تمرین مقاومتی بر هایپرتروفی قلب، سطح گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در رت های دیابتی شده با STZ بررسی گردید.
روش بررسی: ۱۶ سر رت نر نژاد ویستار (با میانگین وزن۲۰±۲۰۰ گرم) به صورت تصادفی به دو گروه دیابتی کنترل (۸ سر) و دیابتی مقاومتی (۸ سر) تقسیم شدند. گروه تمرین دیابتی مقاومتی، ۱۲ هفته تمرین مقاومتی را اجرا کردند و ۴۸ ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی، رت ها بیهوش و کشته شدند. متغیرهای مورد نظر در رت ها (وزن بدن ، وزن قلب، وزن بطن چپ، درصد وزن قلب به وزن بدن، درصد وزن بطن چپ به وزن قلب، ضربان قلب حالت استراحت، میزان گلوگز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین) اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون تی برای گروه های مستقل در سطح معنی داری، ۰۵/۰p≤ استفاده گردید.
یافته ها: بین میانگین وزن قلب (۰۵۰/۰p=)، وزن بطن چپ (۰۰۲/۰p=)، میزان گلوگز (۰۰۰/۰p=)، انسولین (۰۰۰/۰p=) و ضربان قلب حالت استراحت (۰۲۱/۰p=) در گروه دیابتی مقاومتی نسبت به گروه دیابتی کنترل، تفاوت معنی داری وجود داشت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به نظر می رسد تمرین مقاومتی به عنوان یک استراتژی مهم در جهت بهبود ساختار و عملکرد قلب دیابتی ها بوده و می تواند به عنوان یک روش مداخله ای تاثیرگذار مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رسول محمدی
Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education, Central Tehran Branch, Islamic Azad University
حسن متین همائی
Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education, Central Tehran Branch, Islamic Azad University
محمد علی آذربایجانی
Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education, Central Tehran Branch, Islamic Azad University
کاظم باعثی
Department of Virology, Pasteur Institute of Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :