رابطه سواد اطلاعاتی اینترنت و یادگیری خودراهبر دانش آموزان مقطع متوسطه دوم با بررسی نقش میانجی باورهای فراشناختی

هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی باورهای فراشناختی در رابطه علی بین سواد اطلاعاتی اینترنتی و یادگیری خودراهبر بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری مشتمل بر کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر بوکان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود که از میان آنها تعداد ۲۱۱ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران (۲۰۰۱)، سواد رایانه ای سون و همکاران (۲۰۱۱) و فراشناخت ولز و هاتون (۲۰۰۴) استفاده شد. همچنین، برای برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون الگویابی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS-۲۶ و AMOS-۲۴ استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که: سواد اطلاعاتی اینترنتی اثر مستقیم و معناداری بر یادگیری خودراهبر دانش آموزان دارد(۰۰۱/۰ p<؛ ۲۹/۰ = β)؛ باورهای فراشناختی اثر مستقیم و معناداری بر یادگیری خودراهبر دانش آموزان دارد(۰۰۱/۰ p<؛ β=۳۶/۰ 𝛽)، و سواد اطلاعاتی اینترنتی اثر مثبت و معناداری بر باورهای فراشناختی دارد(۰۰۱/۰ p<؛ ۵۶/۰ =β)؛ همچنین، یافته ها حاکی از آن بود که سواد اطلاعاتی اینترنتی به طور غیرمستقیم و از طریق باورهای فراشناختی بر یادگیری خودراهبر دانش آموزان اثر می گذارد(۰۰۱/۰ p<؛ β =۵۵/۰ 𝛽). این نتایج نشان می-دهد که سواد اطلاعاتی اینترنتی عاملی حائز اهمیت برای ارتقای باورهای فراشناختی و بهبود مهارت های مربوط به یادگیری خودراهبر دانش آموزان بوده و بر این اساس، مربیان، معلمان و مربیان باید بر اهمیت و لزوم آموزش آن به فراگیران توجه نمایند.