عناصر عرفانی ، در نوع غنایی غزلیات حافظ

اصولا هر نوع ادبی دارای مشخصه هایی است که مختص به آن نوع خاص ادبی می باشد ، که این نوع ادبی رااز دیگر انواع آن متمایز می کند. با کمی تحقیق در انواع ادبی در می یابیم که این مشخصه ها یا همانعناصر ، علاوه بر نوع مختص به خود ، در دیگر انواع ادبی نیز وارد شده است. به عنوان مثال می و میخانه کهاز عناصر غنایی است، در نوع عرفانی و نوع حماسی نیز وارد شده است، با این تفاصیل که ، معنا و مفهوم اینعناصر در اشعار عرفانی معانی دیگری را برای خواننده رقم می زند؛ «می» در قاموس شعر عرفانی، نشئه و ذوق یاد کرد حضرت حق است وهمان شراب و شرابخانه است . مقاله پیش روی که به روش توصیفی-تحلیلی کار شده است، می پردازد بهتعدادی از اشعار حافظ که عناصر عرفانی، در قالب غزلیاتش ورود پیدا کرده است در حالی که غزل یکی ازمحورهای مختص به نوع غنایی شعر است ، البته نه به عنوان قالب شعر بلکه به معنای تغزل.