بررسی دو نوع فعالیت بدنی رقابتی و مفرح در زمان استراحت بر یادگیری واژگان انگلیسی در شیوه ی یادگیری فاصله دار

یادگیری فاصله دار ،یک نوع روش تدریس شناختی است که در حداقل زمان بیشترین محتوای ممکن را آموزش میدهد. هدف این پژوهش بررسی دو نوع فعالیت بدنی رقابتی و مفرح و تاثیر برد و باخت آزمودنی ها بر یادگیری واژگان زبان انگلیسی در زمان استراحت یادگیری فاصله دار است .در این مقاله ی پژوهشی تعداد ۲۰ زبان آموز ۱۵ تا ۲۰ سال با میانگین سن ۸/۱۶ سال به صورت غیر تصادفی انتخاب شدند و دوبار مورد آزمایش قرار گرفتند هر دو بار ۴۹ واژه از کتاب ۵۰۴ واژه ی ضروری زبان انگلیسی انتخاب شدند و به مدت ۴۰ دقیقه به آنها آموزش داده شد؛که هر دو بار با فاصله های زمانی مشخص و یکسان مورد آزمایش قرار گرفتند .بار اول به صورت فاصله دار شامل سه مرحله الف )درون داد/ فعالیت مفرح، ب)درون داد/فعالیت مفرح،ج) درون داد نهایی انجام شد؛ بار دوم به صورت فاصله دار شامل سه مرحله الف )درون داد/ فعالیت رقابتی دو نفره ، ب)درون داد/فعالیت رقابتی دو نفره ،ج) درون داد نهایی انجام شد. آزمون یادداری دو بار گرفته شد بار اول و برای فعالیت ورزشی مفرح یک هفته پس از تدریس از ۴۹ واژه و معنای آنها از آزمودنی ها گرفته شد وداده ها یاد داشت شدند،بار دوم و برای فعالیتی بدنی رقابتی یکبار بلافاصله بعد از آموزش و یک بار یک هفته بعد از فعالیت آزمون گرفته شد و داده ها توسط نرم افزار )SPSS ویرایش شانزدهم ) بررسی و آنالیز شدند که به دلیل طبیعی بودن توسط روش تی همبسته با میزان اثر پذیری p≥۰/۰۵ بررسی شدند. بررسی ها نشان داد که برندگان فعالیت رقابتی با میزان p=۰/۰۰۳) ) به دست آمده در کوتاه مدت عملکرد بهتری داشتند اما در دراز مدت با میزان p=۰/۷۹۲ برد و باخت تاثیری بر یادگیری نداردبنابراین تیم تحقیق پیشنهاد میکند که برای یادسپاری بهتر و رعایت مساوات و عزت نفس از فعالیت رقابتی در زمان استراحت پرهیز شود.