چینش بلاغی در حکایت بردار کردن حسنک وزیر

ابوالفضل بیهقی یکی از بزرگ ترین نویسندگانی است که تاریخ را به چاشنی ادبیات آراسته است. در جای جای تاریخ بیهقی قدرت نویسندگی، نوآوری و بهره گیری از بلاغت برای روایت تاریخ دوره غزنوی آشکار است. قصه بردارکردن حسنک وزیر یکی از بخش های تاریخ بیهقی است. که نویسنده علاوه بر روایت تاریخی این واقعه، به واسطه احساسات انسانی خود روایتی بسیار تاثیرگذار را به نمایش گذاشته است. ما در این جستار به روش تحلیلی ۰ توصیفی به مطالعه دخل و تصرف های بیهقی در زبان و عناصر آن برای تاثیرگذری بیشتر بر مخاطب و بیان احساسات مختلف خود و سایر شخصیت ها در حکایت مذکور می پردازیم. برآیند تحقیق گویای این است که در این روایت، جمله بندی ها، کوتاهی و بلندی جمله ها، استفاده از فعل های پی در پی، استفاده از واژه ها و در ابعاد کوچک تر واج ها، همسو و در ارتباط با مضمون، پیام یا موضوع روایت است. جملات کوتاه که به تبع فعل های بیشتر و پی در پی را همراه دارند، می توانند تداعی گر سرعت در عمل، خشم یا اضطراب باشند. به کارگیری واج های همسان نیز در انتقال احساس گوینده خصوصا از زبان سلطان محمود بسیار گیرا و چشمگیر است.