نقش بازی در تعلیم و تربیت کودکان

امروزه بازی برای کودکان از اهمیت بسزایی برخوردار است. بازی وسیله ای برای رشد همه جانبه ی کودک است. کودک در دوران پیش از دبستان، نخستین دانستنی های خود را در مورد زندگی و اطراف خود کسب می کند. وی دارای رفتار و سلوک می شود و خوی و سیرتش پدیدار می گردد. بازی بهترین شکل فعالیت کودک است. در جریان بازی نیروهای روحی و جسمانی کودک یعنی دقت، حافظه تصور، نظم و تربیت، چالاکی، مهارت و ... رشد می کند. بازی، هنر گذراندن وقت اضافی یک مسئله مهم مورد بحث در اجتماعات کنونی بشری است. بازی فعالیتی لذت بخش، شگفت انگیز و پررمزوراز است. اگرفرزند در سنین کودکی خوب بازی نکند نمی تواند خوب تعلیم ببیند. بازی به عنوان یکی از اجزای مهم تربیت بدنی،دارای نیروی بالقوه است. بازی از ضروریات زندگی کودک است و در تربیت وی اهمیت بسزایی دارد. مقاله حاضر به بررسی نقش بازی در تعلیم و تربیت کودکان می پردازد.