اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی و توجه متمرکز بر خود در زنان دارای اختلال اضطراب فراگیر

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی و توجه متمرکز بر خود در زنان دارای اختلال اضطراب فراگیر بود.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بود. جامعه -آماری شامل زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر قم در سال ۱۴۰۰ بود که بر اساس مصاحبه تشخیصی و پرسشنامهمقیاس ۷ سوالی اضطراب فراگیر، تعداد ۲۴ زن به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی، در دوگروه ۱۲ نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت ۹ جلسه ۹۰- ۶۰ دقیقه ای درمان شناختی رفتاری بر -اساس پروتکل گروهی )ویلدرموت، ۲۰۰۸ ( قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. ابزار پژوهش عبارتنداز: پرسشنامه های ترس از ارزیابی منفی)واتسون و فرند ؛ ۱۹۶۹ ( و کانون توجه وودی، چامبلس و گلاس ) ۱۹۹۷ (. دادهها بااستفاده از نرم افزار آماری SPSS و اجرای آزمونهای توصیفی و استنباطی از جمله تحلیل کوواریانس چند متغیره و تکمتغیره تجزیه و تحلیل شد.نتایج: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری توانسته نشانه های اضطراب فراگیر را نسبت بهگروه کنترل کاهش دهد.نتیجه گیری: در نتیجه، درمان شناختی رفتاری میتواند به عنوان یک مداخله موثر برای زنان مبتلا به اختلال اضطرابفراگیر مورد توجه قرار داده شود.