مزایا و معایب پلاستیک های زیست تخریب پذیر در صیانت از محیط زیست

مقدار زیادی زباله پلاستیکی در سراسر جهان در محیط زیست تخلیه شده است که باعث مشکل آلودگی سفید فعلی هستند. پلاستیک های انباشته شده در محیط را از طریق تجزیه می توان به قطعات کوچکی مانند میکروپلاستیک ها و نانوپلاستیک ها تبدیل کرد، که بیشتر از پلاستیک های بزرگ به محیط زیست آسیب می رساند. پلاستیک های زیست تخریب پذیر به دلیل زیست تخریب پذیری بالقوه و بی ضرر بودنشان به کانون تحقیقات اخیر تبدیل شده اند که موثرترین رویکرد برای مدیریت موضوع انباشت محیطی زباله های پلاستیکی است. با این حال، در دراز مدت مشخص نیست که آیا پلاستیک های زیست تخریب پذیر می توانند راه حلی امیدوارکننده برای دفع زباله و آلودگی پلاستیکی جهانی باشند یا خیر. در حال حاضر، اکثر پلاستیک های معمولی را نمی توان با این پلاستیک های زیست تخریب پذیر جایگزین کرد. تخریب زیستی پلاستیک های زیست تخریب پذیر به شرایط محیطی خاصی نیاز دارد که همیشه قابل تامین نیست. علاوه بر این، تغییرات در آگاهی رفتاری مردم نیز بر کاربرد پلاستیک های زیست تخریب پذیر تاثیر می گذارد. پلاستیک های زیست تخریب پذیر نباید به عنوان یک راه حل فنی در نظر گرفته شوند. اثربخشی در ارائه راه حل های زیست محیطی برای مدیریت زباله های پلاستیکی به فناوری های طبقه بندی زباله، مقرون به صرفه بودن و سرمایه گذاری در تاسیسات تصفیه زباله های آلی بستگی دارد. بنابراین، هنوز راه زیادی برای حل آلودگی جهانی پلاستیک از طریق پلاستیک های زیست تخریب پذیر وجود دارد.