گسستگی معنایی در غزل حافظ و نسبت آن با جابجایی ابیات در نسخه های خطی بر اساس نسخه های خطی قرن نهم هجری

انسجام معنایی غزلهای حافظ از متداولترین موضوعاتیست که از دیرباز پیرامون سخن این شاعر پر آوازه وجود داشته است. عده ای از صاحبنظران غزل حافظ را گسسته نما دانسته اند، به این معنی که دریافت معنای منسجم از آن نیازمند تاویل یا آشنایی با سرشت سخن حافظ و نظم باطنی آن است. در مقابل، به زعم شماری از پژوهشگران، گسستگی معنا در غزل حافظ، چیزی نیست جز نتیجه دخالت کاتبان. در این مقاله ضمن تاکید بر اصل »عدم انسجام« در بعضی از غزلهای حافظ، از طریق بررسی نظام اشاری آنها، نشان خواهیم داد که دستکاری کاتبان در توالی و شمار ابیات غزلها ارتباط مستقیم با گسستگی معنا داشته است. به بیان دیگر عدم انسجام در غزل حافظ نتیجه دخالت کاتبان در متن نیست، بلکه این دخالت، خود نتیجه عدم انسجام معنایی بوده است.