چگونه توانستم با استفاده از تمرینات عضلانی مشکل کندنویسی دانش آموز را بهبود بخشم.

در پژوهش حاضر کوشیده می شود تا از طریق روش اقدام پژوهی، به صورت موردی به بررسی مشکل کندنویسی یک دانش آموز مشغول به تحصیل در پایه سوم ابتدایی پرداخته شود. بدین منظور، پس از شناسایی و حصول اطمینان از اختلال املایی در آزمودنی مورد نظر از طریق مشاهده عینی و همچنین مصاحبه شفاهی با معلم سابق، مشاور و مدیر مدرسه و همچنین والدین او، اقدامات راهگشایی نظیر هوانویسی، چنگ زدن و فشردن توپ پلاستیکی با انگشتان، خمیر بازی و نیز تمرینات عضلانی و ورزشی در راستای حل این معضل در دستور کار قرار گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که این اقدامات اصلاحی، به طور معناداری بر بهبود اختلال کندنویسی آزمودنی تاثیر دارند، به طوری که در نتیجه اعمال این راه حل ها، در پایان دوره زمانی درنظرگرفته شده، سطح انگیزشی آزمودنی، تمرکز او بر کلاس و مطالب درسی و میزان دقت و درگیرشوندگی او با مسائل پیرامون خود به میزان قابل توجهی ارتقا می باید، که این امر در سطحی فراتر به نوبه خود بر بهبود مشکل کندنویسی او به عنوان یک فعالیت هماهنگ شونده بین مغز و ماهیچه های حرکتی بدن تاثیر مثبت دارد.