تاثیر تروگزروتین توام با ورزش تناوبی شدید بر آسیب قلبی و بیان ژن های آنتی اکسیدانی در سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین در موشهای بزرگ آزمایشگاهی نر

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 143

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_DMED-29-2_008

تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1401

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: امروزه سرطان­ها به عنوان عامل مهم بیماری، باعث بیش از ۱۲ درصد از مرگ و میرها در جهان می­باشد. دوکسوروبیسین (­DOX)، داروی موثر در درمان انواع سرطان است که کاربرد آن به دلیل سمیت قلبی ناشی از دوز تجمعی به میزان زیادی محدود شده است. تروگزروتین (TRX) از فلاونوئیدروتین مشتق می­شود و خواص فارماکولوژیکی دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر توام تروگزروتین و تمرین HIIT در کاهش سمیت قلبی ناشی از DOX و بیان ژن­های آنتی­اکسیدانی در سلولهای قلبی رت­ها است. مواد و روش ها: رت­های ویستار نر بصورت تصادفی در پنج گروه (۱۰n=) تقسیم شدند: ۱) Control، ۲) DOX، ۳) HIIT+DOX، ۴) ­TRX+DOX، ۵)­ ­HIIT+TRX+DOX. پس از آخرین تمرین HIIT، رتهای تمرین کرده و گروه کنترل مربوطه تحت تزریق داخل صفاقی DOX قرار­گرفتند. میزان تغییرات LDH و CKMB،با روش اسپکتوفوتومتری و تست الایزا و میزان بیان ژن­های آنتی­اکسیدانی با روش Real-Time PCR انداز­ه‎گیری شد. نتایج: تزریق DOX میزان CKMB و LDH سرم را در رت­ها با سطح معنی­داری به ترتیب (۰۵/۰>P) و (۰۱/۰>P) افزایش داد. تمرین HIIT و مصرف تروگزروتین، هر کدام به تنهایی، میزان CKMBو LDH سرم را کاهش داد (۰۵/۰>P) و تاثیر توام آنها بیشتر از هر­کدام به­تنهایی بود (۰۱/۰>P). تزریق DOX میزان بیان ژن­های­ آنتی­اکسیدانی Nrf۲ و Foxo۱ را کاهش داد (۰۱/۰>P). تمرین HIIT و مصرف تروگزروتین، هر کدام به تنهایی، میزان بیان ژن Foxo۱ را افزایش داد (۰۵/۰>P) و تاثیر توام آنها بیشتر از هر­کدام به­تنهایی بود (۰۱/۰>P). تمرین HIIT و مصرف تروگزروتین، هر کدام به تنهایی، میزان بیان ژن Nrf۲ را بطور غیرمعنی­دار افزایش داد ولی تاثیر توام آنها، افزایش معنی­دار بود (۰۱/۰>P). نتیجه گیری: تاثیر توام تمرین HIIT و تروگزروتین برای پیشگیری از سمیت قلبی ناشی از DOX و افزایش بیان ژن­های آنتی­اکسیدانی در سلول­های قلبی رت­ها موثرتر از کاربرد هریک از این راه کار­ها به­تنهایی می­باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

ابوالقاسم تقوی هلق

گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی٬ واحد علوم و تحقیقات٬ دانشگاه آزاد اسلامی٬ تهران٬ ایران

حسین عابدنطنزی

گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی٬ واحد علوم و تحقیقات٬ دانشگاه آزاد اسلامی٬ تهران٬ ایران

رضا بدل زاده

گروه فیزیولوژی٬ دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات پزشکی مولکولی و تحقیقات کاربردی دارویی٬ دانشگاه علوم پزشکی تبریز٬ تبریز٬ ایران

فرشاد غزالیان

گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی٬ واحد علوم و تحقیقات٬ دانشگاه آزاد اسلامی٬ تهران٬ ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Tauan Nunes Maia, Gustavo Bento Ribeiro de Araujo, José Antônio ...
  • Shirinbayan V and Roshan VD. Pretreatment effect of running exercise ...
  • Geetha R, Yogalakshmi B, Sreeja S, Bhavani K, Anuradha CV. ...
  • Marques-Alexio. Chronic exercise mitigates Doxorubicin-induced cardiac and brain mitochondrial activity, ...
  • Marques-Aleixo I, Santos-Alves E, Mariani D, Rizo-Roca D, Padrão AI, ...
  • نمایش کامل مراجع