جملات قصار در آثار نثر فارسی

در میان آثار نثر فارسی بخصوص آثار کهن، جملات کوتاه، به وفور به چشم می خورد. این جملات قصار، پرمعنا و زیبا یکی از خصوصیات سبک خراسانی است و در بطن آثار قدیمی مانند رساله قشیریه، تاریخ بیهقی، تاریخ جهانگشای جوینی، اسرارالتوحید و از این قبیل آثار، وجود دارد. بخشی از علل استفاده از جملات کوتاه فارغ از سبک و سیاق نویسندگی و سبک شناسی، باز می گردد به زیباشناسی متون؛ و پرهیز از جملات طولانی و بخصوص اطناب ممل که باعث ملال و اندوه و رنج برای خوانندگان خواهد شد. ا لبته به شرطی که ایجاز مخل مهم نباشد. این جملات نه با حذف کلمات یا واژگان بلکه به گونه بلیغ، باعث زیبایی گفتار می شود، که نویسندگان به نیکی به این مقوله آگاهی داشتند. مقاله پیش روی که به شیوه توصیفی- تحلیلی کار شده است، می پرداز د.