سبک شناسی لایه واژگانی یک طوطی نامه از مولفی ناشناس

طوطی نامه یکی از مجموعه حکایات و قصه های کهن هندی است که به فارسی برگردانده شده است. اصل اینکتاب به زبان سنسکریت بوده و «سوکه سینتی» نام داشت که اکنون در میان فارسی زبانان به طوطی نامه شهرت دارد. مشهورترین ترجمه و بازنویسی این مجموعه از ضیاء نخشبی است و به دلیل مورد توجه قرار گرفتن،بازنویسی هایی از آن صورت گرفته است که می توان به طوطی نامه داراشکوه شاهزاده گورکانی اشاره کرد.تلخیص و بازنویسی دیگری نیز از طوطی نامه در دست داریم که مولف آن ناشناس است و ظاهرا متعلق به سدهسیزده هجری می باشد. در این مقاله ویژگی سبکی این متن، از منظر لایه واژگانی مورد بررسی قرارگرفته است. روش تحقیق در این مقاله به صورت توصیفی و تحلیلی است و داده های آن به صورت کتابخانه ایجمع آوری شده و مورد تحلیل قرار گرفته اند. این روایت از طوطی نامه به قصد خلاصه کردن آن نوشته شده استو علاوه بر کم کردن تعداد حکایات، آنها را به زبان ساده و عامیانه برگردانده است و اصطلاحات عامیانهفراوانی نیز درآن به چشم می خورد. واژه های دخیل ترکی در این متن بیشتر از واژه های هندی هستند. این متننسبت به متون قبلی رنگ و بوی مذهبی اسلامی بیشتری دارد. استفاده فراوان از اصطلاحات عامیانه و جملاتخارج از زبان معیار از دیگر ویژگی های سبکی این متن می باشند که آن را با سایر روایت های طوطی نامهمتفاوت می کنند.