بازتاب و فراخوانی شاعرانه ی آیات قرآنی و شخصیت های اسلامی در شعر فوزی عیسی در آیینه ی پایداری (با تاکید بر واقعه ی عاشورا)

زبان به عنوان بزرگترین گنجینه در انتقال اندیشه ها بازتاب هایی تو در تو از مفاهیم ارزشمند بشری است.امروزه شعر به عنوان والاترینکلام در انتقال معارف انسانی اسلامی، بار سنگینی را بر دوش جوامع بشری گذارده است با توجه به این دیدگاه، واکاوی آثار گوناگونادبی و به ویژه شاعرنه، بر اساس در هم آمیختگی عاطفه و خیال با حقیقت و واقعیت لازم می نماید.بسیاری از اندیشمندان شعر و وزن را مقدم بر نثر و متن آورده اند و بر آنند که نخستین جوشش های درونی انسان از نخستین لحظهی پیدایش آغازین، پیوسته با آهنگ و وزن همراه بوده است.بررسی شعر شاعران معاصر عربی از نظرگاه همراهی و همگامی با مفاهیم انسانی نشانه ای از تاثیر بی همانند مفاهیم متعالی اسلامیو غلبه ی آن بر درونمایه های پوچ و کم فایده و گاه گمراه کننده ی ادبی است.از این رو است که امروزه واقعه ی عاشورای حسینینه تنها در فرهنگ اسلام و تشیع به عنوان بزرگترین جلوه گاه مظلومیت و آزدی خواهی مطرح گردیده است بلکه شاعران بسیاری اینمفهوم را در شعر خویش هم راستا با مفاهیم والای اسلامی و قرآنی به عنوان نمادی جهانی آورده اند.فوزی عیسی شاعر و ادیبمعاصر مصری در کنار به کارگیری مفاهیم انسانی از امام حسین (ع) و مفاهیم عاشورایی با استفاده از آیات قرآنی تعبیرهایی متفاوتدارد.ما در پژوهش حاضر به واکاوی و تحلیل پاره ای از شعرهای این شاعر معاصر مصری از جهت نوآوری های شاعرانه در بازتابآیات قرآنی هم راستا با فراخوانی شخصیت ها و مفاهیم متعالی حماسه ی حسینی در مجموعه شعرهای این شاعر معاصر عربی خواهیم پرداخت.