تبین شیوه ها وفنون یاددهی و یادگیری زبان آموزی در مناطق دوزبانه

ایران یکی از کشورهایی است که علاوه بر داشتن شرایط اقلیمی متفاوت و وجود اقوام گوناگون، دارای ز بان ها، گویش ها و لهجه های متعددی است. مطابق اصل پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران زبان فارسی به عنوان زبان رسمی کشور محسوب می شود. بنابراین در ایران زبان دوم و مشترک همه کسانی که دارای گویش های محلی و زبان دیگری هستند «فارسی» می باشد. بدین سبب دانش آموز ان غیرفارسی، زبان در بدو ورود به مدرسه، زبان مادیی خود را که در یک فرایند پیچیده و در ارتباط مستقیم با محیط پیرامون خود قرار گرفته اند؛ در برنامه فارسی پیدا نمی کنند. هدف از مقاله ی حاضر کمک به درک این موضوع است که؛ کدام شیوه ها و فنون یاددهی و یادگیری زبان آموزی در مناطق دوزبانه کارآمد هستند. پژوهشگر جهت تبیین شیوه ها و فنون یاددهی و یادگیری زبان آموزی در مناطق دوزبانه از روش های توصیفی، تحلیلی و اسنادی به صورت تلفیقی به کتابخانه ها و منابع معتبر رجوع کرده و با استفاده از ابزار فیش برداری موجب آگاهی بیشتر از یافته های پژوهشی و دیدگاه های اندیشمندان تعلیم و تربیت در خصوص موضوع دوزبانگی و ا ستفاده علمی از آنها شده و با استخراج و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی به نگارش مقاله پرداخته است. یافته ها حاکی از آن است؛ اگر کودکی دو زبان را با هم یاد بگیرد و در هر دو زبان به موازات هم پیش برود، مسئله ای ایجاد نمی شود و متناسب با توانایی ذهنی و آموزش هایی که به او داده می شود، در هر دو زبان به تبحر نسبی دست خواهد یافت و تبحر به دست آمده در یک زبان طبق اصل انتقال و ت عمیم به زبان دیگر منتقل می شود. اما دوزبانگی دوران ک ودکی در مملکت ما بیشتر از نوع دوزبانگی خانه و مدرسه است. کودکان در سن ۶-۷ سالگی زبان فارسی را به عنوان زبان دوم فرا می گیرند و امکان دارد؛ در یادگیری دروس به ویژه در پایه ی اول با مشکل مواجه شوند. پژوهش هایی انجام شده اند که به عامل میزان توانایی های زبانی توجه زیادی کرده اند، فرضیه ی آستانه توانش زبانی را پیشنهاد نموده اند. طبق این فرضیه این قبیل کودکان برای اینکه بتوانند از مزایای کامل شناختی و رشد زبانی دوزبانگی بهره مند شوند، باید در یادگیری زبان دوم (فارسی) به سطح آستانه توانش زبانی برسند، که در این خصوص جهت تحقق این امر، فرصت های مناسب آموزشی و شرایط مطلوب و مساعد یادگیری را طلب می کند.