برساخت های اند یشکانی دوگانه امید و ناامیدی در نسبت با تحولات احتماعی در رمان «یکلیا و تنهایی او»

امید و ناامیدی از ویژگی های مهم انسان است که با تنگناها و گشایش های زندگیاو نمود می یابد. درباره این دوگانه. نظریه های گوناگونی در عرصه های مختلفی چون فلسفه، اخلاق، روان شناسی، علوم اجتماعی و ... وجود دارد. امید و ناامیدی با یکدیگر دیالکتیک دارند و رنج به عنوان نمودی از ناامیدی، بستری برای زایش امیداست. این دوگانه دارای دو بعد فردی و اجتماعی است که در ارتباط مستقیم بایکدیگرند. فرد به متابه اجتماع است؛ بنابراین امید یا ناامیدی فردی و حتی یاسفلسفی غالبا تحت تاثیر وضعیت اجتماعی است. با توجه به اینکه انسان سوژه اصلی رمان است، می توان بازنمایی امید یا ناامیدی را در رمان بررسید «یکلیا و تنهایی او» نوشته تقی مدرسی از جمله اولین رمان های تمثیلی پس از کودتای ۲۸ مرداد است که به صورت غیر مستقیم سعی در بازنمایی وضعیت جامعه ایران دارد. جستار حاضر با روش توصیفی - تحلیلی به تحلیل دوگانه امید و ناامیدی وساخت های اندیشگانی آن در این اثر می پردازد؛ با این بیش فرض که هرجندناامیدی گفتمان این رمان است. نوعی امید در بطن آن نهفته است. بنابراینمی توان به «یکلیا و تنهایی او» از دریجه امید نیز نگریست و آن را منعکس کنندهصرف یاس و شکست ندانست.