تحلیل و بررسی جرائم محاربه از منظر فقه و حقوق کیفری

جرم سازمان یافته، عمل مجرمانه گروهی بیش از دو نفر است که برای مدتزمان قابل ملاحظه ایاستمرار یافته و به صورت هدفمند و از سر تبانی برای کسب منافع مادی صورت می گیرد. که یکی ازجرایمی که در فقه و حقوق موضوعه ایران، از آن به جرم علیه امنیت و آسایش عمومی مردم و تلاشدر جهت ناامن کردن راه ها؛ برای ترساندن مردم نام برده شده است، جرم محاربه است. در قوانینایران با توسعه معنای محاربه، هر گونه فعالیت اعم از رویارویی مستقیم نظامی با حکومت، طراحیکودتا با تهیه لوازم آن، عملیات خرابکارانه به صورت ایجاد حریق، انفجار و اخلال در زیر ساخت هایاقتصادی، نظامی، اجتماعی و... که با هدف براندازی حکومت انجام گیرد و بالفعل یا بالقوه، موثر نیزباشد، تحت عنوان محاربه و افساد فی الارض قرار داده شده است و مرتکب آن با حکم و تعیین قاضیبه یکی از مجازات های محاربه محکوم میشود.که هدف اصلی این تحقیق بررسی و مطالعه جرایم ازمنظر حقوق کیقری است. در همین رابطه حقوق کیفری ایران در برخورد با مسائل داخلی وپیشگیری از اقداماتی که موجبات هرگونه تهدید و جرایمی در بعد داخلی می گردد. اقدام به جرمانگاری اعمالی نموده که ازجمله این جرم انگاری ها در باب حدود قانون مجازات اسلامی است که ربشهدر فقه دارد.