شناسایی و اولویت بندی موانع بکارگیری فناوری انرژی های تجدیدپذیر در مزارع کشاورزان مازندرانی

با توجه به اهمیت فناوری انرژی های تجدیدپذیر در کاهش اثرات تغییر اقلیم، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و حفظ محیط زیست در این پژوهش به شناسایی و اولویت بندی موانع بکارگیری فناوری انرژی های تجدیدپذیر در مزارع کشاورزان مازندرانی پرداخته شده است. اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل ۵۰ پرسشنامه از کشاورزان شهرستان نکا به روش نمونه گیری تصادفی ساده جمع آوری شده است. در ابتدا مهمترین موانع بکارگیری فناوری انرژی های تجدیدپذیر در مزارع با استفاده از مرور مطالعات گذشته جمع آوری شد. این موانع در پنج بخش فنی/ زیرساختی/ تکنولوژی، قانونی/نهادی، اقتصادی/بازار، اجتماعی/آگاهی و آموزشی تقسیم بندی شد. نتایج حاصل نشان داد، موانع اقتصادی/بازار و قانونی/نهادی به ترتیب با میانگین امتیازهای ۳/۷۴ و ۳/۷۳ به عنوان مهمترین موانع بکارگیری فناوری انرژی های تجدیدپذیر میباشند. از بین موانع اقتصادی/ بازار، هزینه بالای سرمایه گذاری فناوری انرژی های تجدیدپذیر و سرمایه ناکافی کشاورزان برای اجرای پروژه ها به ترتیب با میانگین نمرات ۳/۹۴ و ۳/۸۲ در اولویت اول و دوم قرار گرفتند. همچنین از بین موانع قانونی/نهادی، تمرکزدولت به بخش سوخت های فسیلی و حمایت قانونی ناکافی و مدیریت نامناسب به ترتیب با میانگین امتیازهای ۳/۸ و ۳/۷۶ در اولویت های اول و دوم قرار گرفته اند.