فقه و آموزش و پرورش

فقه و تربیت دو عرصه مهمی هستند که نقش برجسته ای در زندگی فردمسلمان ایفا می کنند.تربیت یعنی پرورش همهجانبه و انسان در پرتو این تربیت صحیح است که به کمال میرسد. از طرفی ،بعد عملی دینداری یعنی فقه جایگاه ویژه ایدر زندگی انسان دارد. در واقع در پرتو فقه و تربیت ،مجموعه ای از باید ها و نباید ها فرد را احاطه کرده است.این دوعرصه با پیشرفت زندگی بشر و تحولات اساسی در زمینه های فرهنگی و اجتماعی ، شکل جدیدی به خود گرفته است وهویتی نو پیدا کرده است. از سویی نهاد تعلیم و تربیت که رسالت آموزش و پرورش است ، یکی از نهادهای اساسی درآموزش و پرورش است، زمینه ساز موفقیت انسان در سایر ابعاد زندگی است.از سویی دیگر فقه می بایست فراتر از زندگیانسان عمل کند و پاسخگوی نیازهای شرعی انسان در همه ی ابعاد فردی و اجتماعی باشد.حال در این زمان ، به بررسیارتباط و تعامل این دو عرصه ی مهم در زندگی یک فرد در جامعه ی اسلامی میپردازیم.زیرا که تربیت با اصول و شیوههایی دارد،ضمن ارایه ی موضوعات جدید در عرصه ی فقاهت و اجتهاد،به فرایند پایبند بودن افراد جامعه ی اسلامی بهفقه و احکام فقهی کمک شایانی نماید.