معیارهای تجویز توسل به زور در صورت نقض فاحش و گسترده بنیان های اخلاقی حقوق بشری

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 146

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJEST-17-3_002

تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1401

چکیده مقاله:

زمینه: رعایت موازین حقوق بشر و پایبندی به اصول و بنیادهای اخلاقی آن از آسیب پذیری حاکمیتها در مقابل تصمیمات خارجی جلوگیری می کند و استقلال کشورها را در جهانی که وابستگی متقابل یکی از ویژگیهای آن است تضمین می­نماید. دولت­ها، ضمن داشتن مشروعیت قانونی باید از مشروعیت اخلاقی نیز بهره مند باشند. در غیر این صورت، به­واسطه اظهارنظرهای نهادهای رسمی حقوق بشری سازمانهای بین المللی و دولتهای دیگر، با فشار افکار عمومی بین المللی مواجه می­شوند. این فشار حتی می تواند تا حد توسل به زور برای وادار ساختن یک دولت نقض کننده حقوق بشر به رعایت مقررات مربوط و موازین اخلاقی، پیش رود. امروزه حقوق بین الملل تهدید و کاربرد زور در روابط بین المللی را ممنوع دانسته و از کشورهای عضو سازمان­ملل­متحد می­خواهد از تهدید و کاربرد زور علیه استقلال سیاسی و تمامیت ارضی دیگر کشورها خودداری نمایند. لذا، هدف این مقاله بررسی معیارهای تجویز توسل به زور در صورت نقض فاحش و گسترده حقوق بشر و بنیادهای اخلاقی آن است. نتیجه گیری: بررسی منابع موجود نشان می­دهد، تجویز توسل به زور در صورت نقض فاحش و گسترده حقوق بشر می تواند از مستندات و مقررات حقوق بین الملل عمومی تبعیت نماید. عدم رعایت بنیان­های اخلاقی حقوق بشری به گونه ای که وجدان جامعه بشری را جریحه دار نماید منجر به نقض فاحش حقوق بشر می گردد. و این امر می تواند مجوزی برای توسل به زور باشد. علاوه بر این محافظت از معیارهای اخلاقی مانند حمایت از حرمت انسانی، دفاع مشروع و حفظ صلح و امنیت بین المللی می تواند دلیلی برای توسل به زور در نظر گرفته شود و در چنین شرایطی تنها، شورای امنیت می تواند جواز توسل به زور را صادر نماید.  

نویسندگان

حسن محمدرضایی

گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

سید باقر میرعباسی

گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

علی کمالی

گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abbasi M, Abbasian L. (۲۰۰۷). Foundations of human right ethics. ...
  • Rostaminejad O. (۲۰۱۴). Examining the role of philosophical schools of ...
  • Ghasemi A, Charbakhsh Viktoria B. (۲۰۱۱). Threat to force and ...
  • Martin EA, Law J. (۲۰۰۶). A dictionary of law. Oxford: ...
  • Blechman BM, Wittes TC. (۱۹۹۹). Defining moment: the threat and ...
  • Mohammadrezaee H, Mirabbasi SB, Kamali A. (۲۰۱۹). Fundamentals of the ...
  • Jalali M, Rezaee M. (۲۰۱۸). Cyber warfare and the development ...
  • Karoubi MT. (۲۰۰۵). The doctors of humanitarian intervention in the ...
  • Yaghouti MM. (۲۰۱۱). Legal exceptions to the prohibition of the ...
  • Ziaee Bigdeli MR. (۲۰۰۱). The law of war (the law ...
  • Mousavi SF, Hatami M. (۲۰۰۷). Humanitarian intervention; Violation of the ...
  • Ziaee Bigdeli MR. (۲۰۰۷). Public international law. Tehran: Ganje Danesh ...
  • Chesterman S. (۲۰۰۱). Just war or Just peace. oxford university ...
  • Barry MB. (۱۹۹۲). Unilateral humanitarian intervention: legalizing the use of ...
  • Momtaz J, Saberi Ansari B. (۲۰۱۲). The effect of the ...
  • Mohammadkhani AR. (۲۰۰۵). One-sided humanitarian interventions and international law. Journal ...
  • Zakerian M. (۲۰۰۲). Human rights in the new millennium. Tehran: ...
  • Shouhani A, Mayeli F. (۲۰۱۸). Moral considerations on the concept ...
  • Rashidi Nejad Z. (۲۰۰۷). Criteria and limits of humanitarian intervention ...
  • نمایش کامل مراجع