بررسی تاثیر نظارت نادرست بر رفتارهای انحرافی محیط کار با نقش تعدیل گر سرمایه روانشناختی (مطالعه موردی شهرداری یزد)

انحراف محیط کار یکی از رفتارهای نامطلوب است که توسط کارکنان پاسخ داده می شود. این انحراف و این رفتارها برای سازمانها بسیار مضر است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر نظارت نادرست بر رفتارهای انحرافی فردی و سازمانی و هچنین بررسی نقش تعدیل گر سرمایه روانشناختی بر رابطه بین نظارت نادرست و رفتار انحرافی در سطح فردی و سازمانی کارکنان میباشد. این پژوهش از نظر نوع هدف کاربردی است. همچنین از نظر نوع گردآوری داده ها توصیفی- همبستگی میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارمندان شهرداری مرکزی یزد که تعدادشان ۲۲۰ نفر میباشد. که با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه ۱۳۶ نفر بدست آمد. داده های اصلی این پژوهش با استفاده از پرسشنامه های استاندارد در این زمینه جمع آوری شده است. از پرسشنامه تپر (۲۰۰۰) جهت اندازه گیری متغیر نظارت نادرست، آوی و همکاران (۲۰۱۱) برای متغیر سرمایه روانشناختی و بنت و رابینسون (۲۰۰۰) برای متغیرهای رفتارهای انحرافی فردی و سازمانی استفاده شد. تجزیه و تحلیل به روش مدلسازی معادلات ساختاری در PLS انجام شد. یافته ها نشان میدهد نظارت نادرست بر رفتارهای انحرافی فردی و سازمانی موثر است (به ترتیب از راست به چپ P <۰/۰۵، t = -۲/۷۱۵ و P <۰/۰۵، .(t = - ۲/۱۷۳ همچنین سرمایه روانشناختی رابطه بین نظارت نادرست و رفتارهای انحرافی فردی و سازمانی در محیط کار را تعدیل میکند (به ترتیب از راست به چپ P <۰/۰۵، t = -۲/۲۱۴ و <۰/۰۵ P، .(t = -۱/۹۹۲