مقایسه یادگیری الکترونیکی در خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی در مدارس عادی و الکترونیکی در رشته ی علوم انسانی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان در مدارس الکترونیکی و عادی در رشته ی علوم انسانی بود.پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوره دوم رشته ی علوم انسانی در ناحیه ۲ شهر تبریز ، تعداد ۹۳۵۰ نفر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. تعداد نمونه دانش آموزان براساس جدول مورگان ۳۶۸ نفر تعیین شد که۱۷۲ نفر در مدارس الکترونیک و ۱۹۶ نفر در مدارس عادی انتخاب گردیدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی (جینک و مورگان) و پرسشنامه انگیزش پیشرفت (هرمنس ) بود. از روش واریانس عاملی و آزمونt مستقل به منظور تحلیل فرضیه های تحقیق استفاده گردید.یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که میانگین نمرات انگیزش تحصیلی در مدارس الکترونیک بیشتر از مدارس عادی می باشد. فرضیه دوم نیز نشان دادکه میانگین نمرات خودکارآمدی مدارس هوشمند بیشتر از مدارس عادی می باشد. بهرهگیری از ابزارهای آموزش الکترونیکی در مدارس منجر به ارتقاءخودکارآمدی تحصیلی و انگیزشدردانش آموزان می گردد. مدارس با رویکرد آموزش الکترونیکی موجبات درگیری فعال یادگیرنده را در فرآیند یادگیری خود انگیخته و فعال به خوبی مهیا می سازند. مدارس الکترونیکی با در اختیار داشتن ابزارهای نوین فن آوری آموزشی در تعمیق و درک یادگیری منجر به بهبود فرآیند پردازش اطلاعات، امکان تکرار و مرور محتوای یادگیری تدریس دادهشده، گسترش فرایندهای ادراکی و حل مساله استفاده از راهبردهای متنوع و مدیرت زمان و کنترل آن و به نظم دهی و برنامه ریزی فعالیت های یادگیری و آموزشی در دانش آموزان می گردد.