تاثیر ریزپوشانی کردن بر ویژگی های اسانس پوست پرتقال حاصل از پسماندهای کارخانجات آب پرتقال

مقدمه: اسانس پوست پرتقال که در صنایع مختلف به عنوان طعم دهنده استفاده می شود، به طور معمول دارای ثبات فیزیکی شیمیایی و حلالیت کمتری در آب است. در این تحقیق، تاثیر ریزپوشانی بر ویژگی های اسانس حاصل از پوست پرتقال رقم تامسون مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: ابتدا پوست پرتقال در دمای ۳۵ درجه سلسیوس به مدت ۱۹ دقیقه تحت فراصوت در فرکانس ۲۰ کیلو هرتز، با شدت ۶۰ درصد قرار گرفت و سپس توسط دستگاه کلونجر اسانس آن استخراج شد. اسانس استخراج شده با استفاده از محلول های تهیه شده از بتاسیکلودکسترین و کازئینات سدیم در غلظت های ۵ و ۱۰% در آب، به روش خشک کردن انجمادی ریزپوشانی شد. سپس راندمان تولید، رطوبت، اندازه قطر ذرات، دانسیته توده، دمای انتقال شیشه ای، ترکیبات فنلی و قدرت گیرندگی رادیکال آزاد، ریزساختار و سینیتیک پایداری ریزکپسول ها تعیین شد. نتایج با استفاده از طرح آماری کاملا تصادفی در ۳ تکرار تجزیه شد. میانگین ها در سطح ۰۵/۰ با آزمون چند دامنه ای دانکن مقایسه شد.نتایج: نتایج نشان داد که ویژگی های ریزکپسول های تهیه شده با دیواره بتاسیکلودکسترین به جز دانسیته توده بالاتر از ویژگی ریزکپسول های تهیه شده با دیواره کازینات سدیم بود (p<۰.۰۵). رطوبت و راندمان ریزکپسول ها با افزایش غلظت بتاسیکلودکسترین افزایش اما با افزایش غلظت کازینات سدیم کاهش یافت. با افزایش غلظت هر دو دیواره دانسیته توده افزایش و دمای انتقال شیشه ای و قدرت گیرندگی رادیکال آزاد کاهش یافت. نتایج حاصل از تعیین ریزساختار نشان داد که ریزکپسول های حاوی بتاسیکلودکسترین به شکل کروی، دارای تورفتگی و خلل و فرج زیاد و ریزکپسول های حاوی کازئینات سدیم دیواره ای نازک و یکنواخت بدون خلل و فرج بود. نتایج حاصل از بررسی پایداری ریزکپسول ها حاکی است که در طول نگهداری با افزایش رطوبت نسبی، مقدار DPPH افزایش و با افزایش دما از ۴ تا ۲۵ درجه سلسیوس کاهش یافت.نتیجه گیری: ریزکپسول های اسانس تهیه شده با دیواره بتاسیکلودکسترین با غلظت ۱۰ %، دارای خصوصیات فیزیکی-شیمیایی بهتری نسبت به سایر دیواره ها بودند.