آزمون مدل روابط بین سبک های مقابله و باورهای خودکارآمدی مقابله حرفه ای با استرس حرفه های سلامت در پرستاران

هدف: این پژوهش با هدف آزمون مدل روابط بین سبک های مقابله و خودکارآمدی مقابله حرفه ای با استرس ادراک شده ناشی از حرفه های سلامت در گروهی از پرستاران انجام شد. روش: در این پژوهش همبستگی، ۱۵۱ نفر از پرستاران شاغل در بخش های اونکولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران به پرسشنامه باورهای خودکارآمدی مقابله شغلی برای پرستاران (پیسانتی، لامباردو، لوسیدی، لازاری و برتینی، ۲۰۰۸)، نسخه کوتاه سیاهه مقابله با موقعیت های استرس زا (کوهن، جانگ و استین، ۲۰۰۶) و سیاهه استرس ناشی از حرفه های سلامت (ولفگانگ، ۱۹۸۸) پاسخ دادند. برای آزمون مدل مفروض از روش آماری مدل یابی معادله ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه سبک مقابله مسئله محور و خودکارآمدی مقابله حرفه ای با استرس ادراک شده ناشی از حرفه های سلامت، منفی و معنادار (۰۵/۰P<) و رابطه بین سبک های مقابله هیجان محور و اجتنابی با استرس ادراک شده ناشی از حرفه های سلامت، مثبت و معنادار بود (۰۵/۰P<). علاوه بر این، نتایج نشان داد که مدل مفروض با داده ها برازش مطلوبی داشت و متغیرهای باورهای خودکارآمدی مقابله حرفه ای و سبک های مقابله، ۳۷ درصد از واریانس نمرات استرس ادراک شده ناشی از حرفه های سلامت را تبیین کردند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بر ضرورت کاربست مداخلات روانی آموزشی ناظر بر غنی سازی مهارت های مقابله ای افراد شاغل در حرفه های سلامت محور، تاکید می کند.