پسا ساختارگرایی در آثار سهراب سپهری
محل انتشار: مجله مطالعات جامعه شناسی، دوره: 12، شماره: 44
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 144
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOSSI-12-44_002
تاریخ نمایه سازی: 30 آذر 1401
چکیده مقاله:
این مقاله تحلیلی بینا رشته ای است بین جامعه شناسی و ادبیات و سعی دارد از منظری جامعه شناختی آثار سپهری را مطالعه نماید. برای این منظور ضمن استفاده از نظریه های مختلف جامعه شناختی مربوط به این حوزه چون پسا ساختارگرایی و هرمنوتیک مدرن، از روش شناسی تحلیل گفتمان لاکلا و موفه نیز استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که آثار سپهری فاقد تعین معنایی است، ارتباط دال و مدلول در آن یک به یک نیست و امکان خوانش های متفاوت و تکثیر معنی در آن وجود دارد. این امر امکان پسا ساختارگرایانه بودن آثار وی را توضیح می دهد. این تحقیق همچنین نشان می دهد که ادبیات ایران همپای ادبیات جهانی از ظرفیت بالایی در پرداختن به مسائل انسانی و اجتماعی برخوردار است و با رویکردهای متفاوتی به تفسیر آنها می پردازدکه روایت سپهری تنها یکی از آنهاست. این تحقیق و کارهای مشابه ضمن کشف چنین توانمندی هایی، از مهجوریت این آثار کاسته، اهمیت تحقیقات بینا رشته ای را روشن نموده و ضرورت آموزش توامان آنها را در رشته های دانشگاهی مربوطه بیشتر از گذشته یادآور می شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رشید هاشمی
کارمند پتروشیمی تبریز
فرهنگ ارشاد
استاد بازنشسته گروه جامعه شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران (نویسنده مسئول).
سیف اله سیف اللهی
دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
فیروز راد
استادیا ر گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور- صندوق پستی ۱۹۳۹۵۳۶۹۷، تهران- ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :