حسن معاشرت زوجین از دیدگاه فقه و حقوق

هدف این مقاله، بررسی و تبیین ماهیت حسن معاشرت زوجین از دیدگاه فقهی و حقوقی است. برای رسیدن به این منظور از روش تحقیق توصیفی و تحلیلی استفاده شده است. نتایج نشان داد که مطابق با قانون مدنی ایران، زوجین به حسن معاشرت با یکدیگر مکلف هستند. حسن معاشرت مفهومی عرفی دارد و یکی از تکالیف غیرمالی مشترک زوجین است.وفاداری زوجین نسبت به یکدیگر را نیز میتوان از مصداقهای حسن معاشرت تلقی کرد. اگرچه در قانون مدنی ایرانصریحا به تکلیف وفاداری اشاره ای نشده است، سکوت قانونگذار به دلیل بدیهی بودن آن است؛ بدین معنا که زن ومردباید به یکدیگر وفادارباشند؛درغیراین صورت به بنیان خانواده لطمه وارد میشود و خانواده را در معرض انحلال قرار میدهد. وفاداری در قالب سه نظریه قابل بررسی است و درنهایت نظری که برتری دارد، این است که زوجین از برقراری رابطه نامشروع با دیگران اعم از( زنا، لواط و یا مساحقه) خودداری نماینددر قرآن نیز مصادیق معروف که با لفظ »معروف« در آیات شریفه آن آمده، در روابط متقابل زوجین، روابط والدین و فرزندان و روابط خویشاوندان با یکدیگر قابل مشاهده است که در روابط خانوادگی، گاه از جانب شوهر و گاه از جانب زن و گاه از جانب زوجین در قرآن کریم قابل تقسیم است. یکی از موارد عمل به معروف از جانب شوهر، پرداخت نفقه به همسر میباشد.