از شهر هوشمند تا عدالت شهری در عصر دیجیتال و نوین

شهر هوشمند نمادین ترین بیان معاصر است که تلفیقی از شهرسازی و فناوریهای دیجیتال است .دانشمندان منتقد بر این باور هستند که با ابتکارات نوظهور شهر هوشمند ، به طور فزاینده ای بی عدالتی ها برجسته می شود و تشخیص راه مشکل تر خواهد بود و این ناعدالتی ها فضای شهری و سیاست شهری را به شیوه های ناعادلانه بازسازی می کند .با این وجود هنوز تحلیل مشخصی از عدالت در ادبیات شهر هوشمند به صورت جامع و سیستماتیک وجود ندارد .برای پر کردن این شکاف و تقویت انتقاد شهرهوشمند ما از سه جنبه استفاده می کنیم :رویکردی بر عدالت که توسط فیلسوف (نانسی فریزر ) توسعه یافته است :تمرکز بر توزیع مجدد ، شناسایی ، بازنماییکه با استفاده از آن جهارجوبی برای ترمیم موضوعات کلیدی و شناسایی شکاف ها در شهر هوشمندارائه می نماید و بر اهمیت رویکردهای تحول آفرین به عدالت که تغییرات در حکمرانی را جدی می گیرد تاکید دارد.در قالب بندی مجدد و بسط نقدهای موجود در مورد شهر هوشمند ما استدلال می کنیم به جای حستجو یک شهر هوشمند حایگزین محققان منتقد بایستی بر روی سوالات گسترده تر عدالت شهری در عصر دیجیتال تمرکز کنند .ما در عصری زندگی می کنیم که دیحیتال سازی ، شبکه های دیحیتال ، داده های بزرگ و زیرساخت های مبتنی بر اینترنت (واسط و افزایش تولید فضا ) هستند و با انجام این کار ( روابط اجتماعی را تغییر می دهند )