نگرشی نو به آموزش منطق بر اساس نسبت چیستی، چرایی و چگونگی آن

حل تعارض میان پیچیدگی و دقت های فراوان اصطلاحات منطقی و صعوبت آموزش آن از یک سو و لزوم توسعه آموزش این دانش در سطوح مختلف جامعه از سوی دیگر، تنها با بازنگری نسبت چیستی، چرایی و چگونگی منطق امکانپذیر است، زیرا فهم، تفهیم و تعمیق هر امری بر فهم اصول مطالب آن متوقف است. در این بازنگری، بنا بر اینکه برای حصول به غرض (چرایی) منطق لازم است که ابوابی از منطق حذف گردد، تبیین شده است که بنا بر علم نبودن تصور از یک سو و لزوم حرکت بر مدار واقع از سوی دیگر، تنها صناعت برهان و مطالب متفرع بر آن است که می تواند در آموزش منطق مفید باشد، زیرا علاوه بر خروج تصور از دایره علم حصولی و در نتیجه، حذف قواعدی که به عنوان قوانین کسب علم تصوری جدید در منطق طرح شده است، قواعد منطق صوری اموری ذهنی است که بدون اتکا به صناعت برهان از حیث واقع نمایی اعتباری ندارد. همچنین، اغراض بیان شده برای صناعات چهارگانه جدل، خطابه، مغالطه و شعر، با غرض تدوین منطق بیگانه است.