تخصیص بهینه منابع آب سطحی حوضه دریاچه ارومیه به استان های ذینفع با روش های تصمیم گیری فاصله محور
محل انتشار: فصلنامه دانش آب و خاک، دوره: 23، شماره: 1
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 113
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WASO-23-1_011
تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1401
چکیده مقاله:
دریاچه ارومیه، بزرگترین دریاچه داخلی کشور و دومین دریاچه آب شور جهان است. تغییر شرایط اقلیمی وکاهش نزولات جوی، بهره برداری بیش از حد از رودخانه های جاری به دریاچه و پایین بودن بازده کشاورزی در حوضه سبب کاهش شدید سطح آب و افزایش شوری شده است. آورد متوسط سطحی حوضه در حدود ۲/۷ میلیارد مترمکعب در سال می باشد که حداقل نیاز اکولوژیکی دریاچه در حدود ۱/۳ میلیارد مترمکعب در سال، باید از آن تامین گردد. بنابراین کنترل و تخصیص بهینه آب قابل برداشت، یعنی ۱/۴ میلیارد مترمکعب، بین سه استان ذینفع آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و کردستان، مسئله مهمی به شمار می آید. در این مقاله با استفاده از یک مدل تصمیمگیری چند معیاره مبتنی بر فاصله، به کمک روشهای جمع وزنی ساده، برنامهریزی سازشی وروش TOPSIS، تخصیص آب حوضه دریاچه ارومیه بین ذینفعان با در نظر گرفتن معیارهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی انجام شد و سهم بهینه هر یک از استانها از آب سطحی تعیین گردید وتوانایی این روشها با هم مقایسه شد. مطابق نتایج مدل برنامهریزی سازشی از ۲/۷ میلیارد مترمکعب آورد متوسط سالانه بلند مدت حوضه آبریز دریاچه ارومیه، سهم استان آذربایجان غربی برابر ۸۰۴/۱، سهم استان آذربایجان شرقی برابر ۳۱۲/۱ و سهم استان کردستان برابر ۹۸۴/۰ میلیارد متر مکعب در سال تعیین گردیده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :