ارزیابی اثر تیمارهای مختلف در آلودگی زدایی بذرهای گوجه فرنگی آلوده به باکتری Clavibacter michiganensis subsp. michiganensis
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 184
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-10-1_005
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401
چکیده مقاله:
چکیده شانکر باکتریایی با عامل Clavibacter michiganensis subsp. michiganensis از بیماری های مهم، با خسارت اقتصادی گوجه فرنگی در دنیا و ایران می باشد. مهار این بیماری به دلیل بذربرد بودن و بقای طولانی مدت باکتری روی بذر مشکل است. بهترین روش در کنترل بیماری، استفاده از یک برنامه مدیریتی بر اساس کاربرد بذرهای عاری از باکتری بیماریزا و ارقام مقاوم است. در این تحقیق، اثر تیمار حرارتی (طیف دمایی ۴۴ تا ۶۴ درجه سلسیوس به مدت ۱۵، ۲۵ و ۳۵ دقیقه)، سموم شیمیایی (بردو، نوردوکس، کوپراکسی کلرید و مانکوزب در سه دز مختلف) و آنتی بیوتیک (نالدیکسیک اسید، جنتامایسین، داکسی سیلین، استرپتومایسین، اریترومایسین، کلوگزاسیلین، ریفامپین، سفالکسین و فورازولیدون) بر سالم سازی سطحی بذرهای آلوده به باکتری، در آزمایشگاه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد حرارتدرمانی، روشی مناسب برای ضدعفونی سطحی بذرها است. تیمار دمایی ۵۶ درجه سلسیوس به مدت ۳۵ دقیقه، بدون تاثیر زیاد روی جوانه زنی بذرها، قادر به حذف ۹۸% باکتری از بذرهای تیمار شده بود. در دماهای پایین تر، عدم آلودگی زدایی موفقیت آمیز بذرها و در دماهای ۶۰ و ۶۴ درجه سلسیوس، تاثیر منفی زیاد روی جوانه زنی بذرها مشاهده شد. تیمار بذور با آنتی بیوتیک های ریفامپین، نالدیکسیک اسید، داکسی سایکلین و جنتامایسین منجر به به حذف کامل (۱۰۰ %) باکتری ها، بدون تاثیر منفی روی جوانه زنی گردید. تیمار بذرها با سموم شیمیایی نشان داد، هیچ یک از ترکیبات یاد شده قادر به حذف کامل باکتری از بذرها نبودند و برخی از این سموم مورد استفاده باعث کاهش قابل توجه جوانه زنی بذرها شدند. به طور کلی، کاربرد آنتی بیوتیک های مورد مطالعه موثرترین روش سالمسازی سطحی بذرهای گوجه فرنگی آلوده به باکتری در سطوح تحقیقاتی می باشد اما جهت کاربرد عملی تیمار حرارتی ۵۶ درجه سلسیوس به مدت ۳۵ دقیقه قابل توصیه می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرزانه محمدسور
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
مریم خضری
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
ابوالقاسم قاسمی
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :