اثر سطوح مختلف کود نیتروژن روی واکنش تابعی پشه شکارگر Aphidoletes aphidimyza در تغذیه از شته جالیز Aphis gossypii
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 146
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-9-3_006
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401
چکیده مقاله:
چکیده واکنش تابعی یکی از اجزای مهم در روابط شکارگر- شکار میباشد. این واکنش رفتاری میتواند تحت تاثیر عوامل مختلف مانند کیفیت گیاهان میزبان قرار گیرد. در این پژوهش، واکنش تابعی لاروهای پشه شکارگر Aphidoletes aphidimyza نسبت به شته جالیز پرورش یافته روی گیاهان خیار تغذیه شده با مقادیر مختلف نیتروژن (صفر، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار) بررسی شد. آزمایش در دمای ۱ ± ۲۵ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۵ ± ۶۰ درصد و دوره نوری ۸ :۱۶ (تاریکی: روشنایی) ساعت انجام شد. تراکمهای مختلفی (دو، چهار، شش، هشت، ۱۲، ۱۶و ۲۴) از پورههای دو و سه روزهی شته جالیز به صورت جداگانه در هفت تکرار در اختیار لاروهای چهار روزه پشه شکارگر قرار گرفت. تعداد طعمههای خورده شده بعد از ۱۸ ساعت شمارش و ثبت شد. تعیین نوع واکنش تابعی و تخمین پارامترهای آن به ترتیب با استفاده از رگرسیون لجستیک و رگرسیون غیرخطی در نرم افزار SAS انجام شد. واکنش تابعی شکارگر در تمام تیمارها از نوع دوم بود. نرخ حمله شکارگر در تیمارهای مختلف بین ۰۶۲۳/۰ تا ۱۵۱۲/۰ بر ساعت و زمان دستیابی آن بین ۴۶۴۶/۱ تا ۸۷۱۶/۱ ساعت متغیر بود. بیشترین مقدار عددی نرخ حمله و کمترین مقدار عددی زمان دستیابی شکارگر در تیمار ۲۰۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. این پژوهش نشان داد که افزودن کود نیتروژن به خاک در کشت خیار میتواند توانایی شکارگری پشه A. aphidimyza را روی شته جالیز بهبود بخشد. با این حال، درک جزئیات بیشتر از اثرات سطوح مختلف کود نیتروژن در برهمکنشهای گیاه خیار- شته جالیز- پشه شکارگر نیازمند انجام مطالعات بیشتری است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پروین هنرور
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
مهدی حسن پور
استاد گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
علی گلی زاده
استاد گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
لیلا متقی نیا
دانش آموخته مقطع دکتری، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
لیلا زنگنه
دانشجوی مقطع دکتری، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :